เมื่อคืนวันพุธได้รับข่าวดีว่าน้ำกำลังจะไหลรินเข้าใต้ถุนบ้านแล้ว เย็นวันพฤหัสฯ พ่อแม่พี่น้องเลยจัดแจงเตรียมตัวกลับไปช่วยกันขนของหนีน้ำ

ระหว่างทาง ลุงเปิดเทปบันทึกการแสดงสดหนุ่มบาว-สาวปานฟังบนรถ

ฟังไปฟังมาก็ได้ยินเพลงนี้ ตั้งใจฟังเนื้อร้องแล้วเห็นว่าเข้าท่าดี คาดว่าหมู่มวลสมาชิกคงยังไม่ค่อยได้ฟังกัน วันนี้เลยเอาเนื้อร้องมาฝาก โอกาสปะเหมาะ บรรยากาศเอื้ออำนวย หวังว่าคงได้ร้องเพลงนี้ร่วมกันให้สมอุรา (เพราะหลายคน ถึงแม้จะยังไม่ใช่ "รุ่นใหญ่" แต่ก็ "อยากมีใครสักคนมาคอยแคร์"--หัวเราะ)


ชื่อเพลง: รุ่นใหญ่

อัลบั้ม: หนุ่มบาว-สาวปาน

ศิลปิน: ยืนยง โอภากุล

ประเภท: อัลบั้มภาคพิเศษ

คำร้อง : สุทธิพงษ์ สมบัติจินดา

ทำนอง: วุฒิชัย สมบัติจินดา

เนื้อเพลง:

กี่สิบหนาวแล้วกี่สิบฝน พ้นมากี่ฤดู
จากหนุ่มน้อยก็ก้าวมาสู่ วันเลี่ยมทองของวัย
รุ่นหนุ่ม รุ่นสาว... เรียก...เรารุ่นใหญ่
แต่ไม่มีใคร เข้าใจจริง

* แก่ก็เหงา ยิ่งแก่ยิ่งเหงา เก๋าแต่กร่อยข้างใน
เหนื่อยกับงานยังฝันถึงไหล่ ใครให้ยืมซบอิง
เหมือนสุข...หัวใจ พร้อม...ไปทุกสิ่ง
แต่ความจริง น่ะโครตเหงา

ได้แต่ยืน มองพระจันทร์ ทุกคืนดึกดื่นไปยันเช้า
ยิ่งได้เห็นฟ้าที่ไร้ดาว หัวใจเก่าเก่าก็ถอนใจ

อยากมีใครสักคนมาคอยแคร์ ดูแลหัวใจชรา
รุ่นนี้คงเหลือเวลา ไม่มากไม่มายเท่าใด
อยากมีใครสักคนมาเคลียคลอ รอเติมเชื้อฝืนให้ไฟ
ให้โลกรู้ว่ารุ่นใหญ่... ก็ใจเปลี่ยว

ผ่านชีวิตบนทางที่ยาวไกล หัวใจมันอ่อนมันล้าเกิน
ให้เดินคนเดียวมันเหงาเกินไป *

ใครจะรักรุ่นใหญ่ ใครจะสนคนแก่
ใครที่พร้อมจะเข้าใจ ใครจะรักรุ่นใหญ่
พอจะมีบ้างไหม อยากจะขออุ่นหัวใจ

กี่สิบหนาว แล้วกี่สิบฝน พ้นมากี่ฤดู
จากหนุ่มน้อยก็ก้าวมาสู่ วัยเลี่ยมทองของวัย
แก่ก็เหงา ยิ่งแก่ยิ่งเหงา เก๋าแต่กร่อยข้างใน